ΝΑ ΑΝΤΑΡΓΙΕΨΕΙ Η ΣΚΕΨΗ

Να ανταργιέψει η σκέψη,
να ξεχυθεί στα βουνά της ελπίδας
να ξαναβρεί μέσα στις φυλλωσιές
τον ήχο της ζωής.
Να ανταργιέψει η σκέψη,
να γίνει πύρινος λόγος της καρδιάς,
οι μιμήσεις μάς τελειώσανε.
Να ανταργιέψει η σκέψη,
συνομωτικά της κλείσανε
όλα τα πορτοπαραθύρια της,
και της χαραμάδες της ακόμη,
ανατίναξη στο σφράγισμα.
Να ανταργιέψει η σκέψη,
να συντρίψει την αμπάρα που της βάλανε,
ν'ανοιχτεί,να βγεί στο δρόμο,να φωνάξει,
να γελάσει,
να διαλύσει το-δεν σε ξέρω,ποιός είσαι-
αποδυναμωμένη την θέλουνε,
είσαι ο πλαινός μου,ο γείτονας,ο εαυτός μου,
ο παραστάτης μου και φίλος,ο σύντροφος,
έλα να ξαναγίνουμε εμείς.
Να ανταργιέψει η σκέψη,
όχι άλλα υποκοριστικά ψεύτικα της ζωής,
μιάς χαμένης ζωής που μας τάζουνε,
να βγούμε από τις κάσες που μας θάψανε,
ακροβάτες να γίνουμε της ζωής μας.
Θέλουμε την ίδια την ΖΩΗ..