Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ΤΑ ΣΚΙΑΧΤΡΑ

Βράδιασε πάλι..

όμως η νύχτα
έσκισε τα πέπλα της,
πως να ομορφοφορεθούν
της αγωνίας οι νύχτες,
σκιές περπατούν
στο πάτωμα
στον τοίχο ζωγραφίζονται
δράκοι
στα σφαλισμένα παράθυρα
φως λιγοστό
οι χαραμάδες της ψυχής
γρατζουνιές πόνου..

τραγικό!!!!!!!!
δεν υπάρχουνε ανατολές
κλέφτες μας τις κλέψανε
στις θέσεις τους
μουντά-γκρίζα αύριο
οι λύκοι ουρλιάζουν
θηράματα όλοι μιας απάνθρωπης
εποχής,

τοίχο τον τοίχο
ο σώζων εαυτόν σωθήτω
σωστά!!
το λέει το ευαγγέλιο..

βράδιασε πάλι..

στον τοίχο η απουσία σου,
πως να πολεμήσω μόνος
πως να σταματήσω την μπόμπα
που σκάει δίπλα στα παιδια
πως να γλυτώσω το φαί
πως να πολεμήσω
τους ληστές
τις λίστες
την υποκρισία
τον φασισμό
τον θάνατο,

έσκισε η νύχτα τα πέπλα της
μαζύ της και η ΖΩΗ
σκιάχτρο και οι δυό
γιατί
γιατί
η απόγνωση ολοένα
βαθουλώνει τα μάτια
στο πρόσωπο

τόκατο να αντέξουμε

αν θές
μπορούμε να τις ντύσουμε
και τις δυό με έρωτα..

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Ήρθες..
σε απόσταση αναπνοής,
στις ξεχασμένες μου ταξίδεψες
θάλασσες
σ'αγαπω ψυθίρισες
τον λυγμό πήρες
χαμένων χρόνων
το δάκρυ του άδειου χθές,

άκουσα μοναχά
τον ήχο της φωνής σου
καμπανολάλημα ελπίδας
σε άδεια αγκαλιά
είπες πως μ'αγαπάς!!
το είπες;
παράκρουση..
παρανόηση..
γιατί εγώ είχα ετοιμάσει
την παστάδα του έρωτα
γιατί έκοψα τόσα πολλά λουλούδια
να γεμίσω μια παλάμη χαδιού,

ήρθες..
σαν να άκουσα την ανάσα σου
να μου λέει πως πονάς για μένα
ήσουν τόσο κοντά μου;
τότε γιατί δεν ξέρω εγώ
την γεύση του φιλιού σου,

άκουσα τα χείλη σου
να μου μιλούν
για ποθέματα
για ηδονές
από απόσταση αναπνοής
άβυσσος
που είσαιιιιιιιι..

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

OI AΣΥΓΧΩΡΕΤΟΙ

Σου μιλώ
για τα δένδρα,τον καιρό
την πολιτική
πως πολλαπλασιάζονται
οι αχινοί
για τους πόνους των ανθρώπων
για τα λαγούμια
που μέσα τους κρύβονται
οι λεπροί,
για τ'άδικο
για την ανεμώνα
που φυτρώνει στον γκρεμό
για το χορταράκι
που καρτερά την άνοιξη
κάτω από το χιόνι
για τους πεινασμένους
που πεθαίνουνε
από αλλονών αιτία
για τους νέους
που σκοτώνονται
σε ιλουστρασιόν ζωή,
σου μιλώ
για πίστη
για απιστία
για πανσέληνους
για πόθους
δεν σου είπα όμως
το ποιό όμορφο
το ποιό εύκολο απ'όλα
πόσο πολύ σε αγαπάω..

τώρα με καρτερά η κόλαση
κατα πως πρέπει στους ασυγχώρητους..