ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ

Πένθιμο το βάλς της απουσίας
οι μνήμες χορεύουνε
σφιχτά με τις σιωπές,
έρωτας
αγάπη
σιγή
ξεστρώνει η χαρά
τα πλουμιστά της τραπεζομάντιλα..
στο νεκροταφείο της λήθης
θαμμένες ζωές,
ιδιοτροπία
ανασαίνουν ακόμα
δακρυσμένος παλιάτσος
η νοσταλγία
μύρο βασιλικού οι στιγμές,
σε κυκλώνουν
πονάς
αναμνήσεις
απέραντο κενό το τώρα,

πένθιμο το βαλς της απουσίας
άχρηστες οι συγνώμες της ζωής..

ΠΡΙΝ (ΕΛΑ ΤΩΡΑ)

Στην προσμονή πως κάποτε θα ρθείς
στου πριν σε καρτερώ την πόρτα..
πριν
πριν σταματήσουν από μοναξιά
ν'ανθίζουν τα λουλούδια
πριν στα σκοτάδια της καρδιάς
ξεχαστεί το σ'αγαπώ
πριν το χαμόγελο
πετρώσει η προσμονή
πριν κιτρινίσει το φως της άνοιξης
αργοπεθαίνοντας με τους κύκνους  της λαγνείας
στου έρωτα την λίμνη
πριν στιβιαχτούν τα χρόνια
στο εξωθύρι κάποιου
κατάλευκου χειμώνα
πριν να σβήσουν τα φεγγίσματα του πόθου
στις πτυχές του ανεκπλήρωτου
πριν ξεπλύνει ο χρόνος
τις μνήμες της ψυχής
πριν..
ικεσία
έλα τώρα
έλα τώρα αγαπημένη μου
έλα τώρα
μπορώ ακόμα
να σου φωνάζω
Σ'ΑΓΑΠΩ..

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΑ

Μικραίνει ο κόσμος μου
στην αναμονή του δειλινού,

ξέρω πως στην τελευταία
ματιά της μέρας
ο ήλιος θα χαράξει
στην αγιασμένη
από τα δάκρυα του έρωτα θάλασσα
με κόκκινο αίμα
την γραμμή της απουσίας σου,

μελαγχολία..
ύστερα σιωπή
ύστερα καληνύχτες μισές
ύστερα το αλύχτισμα της μοναξιάς
στο στήθος
ύστερα..
ύστερα γέρασα..

δεν έχει χερούλι η αναμονή
για να πιαστείς
μια ανάπηρη έχει παράταση..

MIΛΑ ΜΟΥ

Πίσω από λέξεις ανείπωτες
στιβιάζονται τα απωθημένα
μίλα μου..
ας είναι μπόρα
καταιγίδα
κατακλυσμός
μίλα μου,
πές "ένα φύλλο που το πήρε ο άνεμος"
πες φθινοπώριασε
πες μαχαίρι
λουλούδι
κόκκινο
πές κάτι
αίμα,ζωή,ανατριχίλα,ανάσα,
μίλα μου,
πες "δες χορεύω"
άκου τα βήματα
είναι για σένα
έρχομαι
διψώ
σε διψώ
μίλα μου
μίλα μου
πίσω από λέξεις ανείπωτες
χαμένες είναι ζωές
μίλα μου..