ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Γκριζάρανε τα χρώματα
άνυδροι τόποι
μέρη που δεν υπάρχουνε πουλιά
φεγγάρια σαν ακύλιστα δάκρυα
δεν τα μιλούν
δεν τα εξομολογούνται
δεν τα καρφιτσώνουν στα μαλλιά
οι κοπελιές
η άνοιξη απιστία
η αμαρτία της πρόκληση
αμέτοχός της εραστής
κόβεις μια παπαρούνα
κόκκινο λες,κόκκινο
αίμα-φωτιά-πάθος-ζωή
λείπουνε όμως οι δροσαυγές
πίσω από τα κάγκελα του νου
ματιές ερειπωμένες
σφίγγεις τα σίδερα
η παπαρούνα
ματώνει στα χέρια σου
η σκέψη ασάλευτη
σε ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ
χαράμι η ζωή..

ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

-Αγάπα με
μέχρι τέλους είπες,
κατακλυσμός όλη
μόνο εσύ ήξερες έτσι να αγαπάς
γέμισε ο κόσμος μουσικές
ποθολούλουδα μιας άνοιξης
που τόσο πολύ αργούσε
αψύς του έρωτα ο κτύπος
τούτη η νύχτα ένα έχει όνομα
<σε ζητάω>
ικεσία-απαίτηση
- έλα μέσα μου
όμως μείνε σαν άγαλμα εκεί
το πάντα εννοούσες
έτσι νικιέται ο χρόνος..
κάτι μου ψιθύρισες
κάτι άγιο πρόστυχο του έρωτα,
γέμισαν τα ξερόκλαδα ανθούς
γυμνός ποθεμένος άγγελος
μπήκες στο είναι μου
με κυρίεψες,

με αγκαλιά τις αμαρτίες
ένα άφησα φιλί
στην άκρη των χειλιών σου

δακρυσμένη ήλθε η ανατολή
γεμάτη ενοχές
για του παραμυθιού το τέλος..

EINAI ΣΥΝΝΕΦΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Θέλω να σου πω
μα είναι σύννεφα ανάμεσά μας..

πως να σου πω
για κείνες τις βροχές
που έβλεπα στα μάτια σου
για κείνες τις πανσέληνους
που στάλαζε μέσα μου η ψυχή σου
πως να σου πω
για το αλφαβητάρι του έρωτα
κρυφό σχολειό
στις καμάρες του κορμιού σου
τότες που μας χαρίζονταν οι νύχτες,
πως να σου πω
πως να σου πω
για το μεθύσι
για την ώρα τρεις
την αναμονή
για τον ήχο της φωνής σου
το σ'αγαπώ καλέ μου,
πως να σου πω
για κείνα τα νυχτολούλουδα
που μάζευες γυμνή
από ονειροφαντασίας χλόες,

για τον οργασμό ζωής
που φανερώναν οι ανάσες σου
θέλω να σου πω
μα είναι σύννεφα ανάμεσά μας..

ΑΜΥΡΩΤΗ ΕΦΥΓΕΣ

Αμύρωτη έφυγες..
δεν χόρεψες ξυπόλητη
πάνω στην χλόη της ψυχής μου
χάθηκες πίσω
από σκοτεινούς όγκους κενών
μέσα σε μισοτελειωμένα λόγια
στα δάκρυα μιας αστραπής
που φώτισε τον ουρανό μου
χάθηκες,
με πνίγουν τα μισοσβησμένα
σ'αγαπώ
μελαγχολική η ροδαυγή
την σκιάζει η απουσία σου
η άδεια-κρύα νύχτα μάρτυράς της,

αμύρωτη έφυγες..
δεν πρόλαβα να σηκώσω
με ένα μου χάδι
τα μαλλιά σου από το μέτωπο
δεν πρόλαβα πίσω από την ράχη σου
να σου ψιθυρίσω σ'αγαπώ
δεν πρόλαβα γυμνωμένος
στο στήθος σου να γείρω επάνω
δεν πρόλαβα
δεν πρόλαβα

αμύρωτη έφυγες..
"να είσαι καλά"
μου μήνυσε η αγάπη σου
γυρίζω τα δάκρυα μου πίσω
μην τυχόν τα δεις
"θα είμαι καλά"
θα είμαι καλά για σένα
ίχνος θλίψης να μην περάσει
από τα μάτια σου
"θα είμαι καλά"