ΣΩΣΕ ΜΕ

Δεν ξέρω που
ούτε πως..
τα τρένα σκουριάσανε στις ράγες
μικρές απόπειρες ζωής
ξεψύχισαν στην πρώτη τους βλάστηση
αλίχνιστη η απουσία
δάκρυα αξημέρωτης ανατολής τα μάτια σου
δέθηκαν τα βήματα
σε αλυσίδες πόνου
που είσαι
αεράκι με τυλίγει απελπισίας

σώσε με..