Σαν δάκρυα
έριξε η μπουκαμβίλια μου
όλα της τα άνθια
της εξομολογήθηκα
πως δεν μιλάμε
-την σκέφτεσαι με ρώτησε
-με όλη την δύναμη της ψυχής μου,απάντησα
τρεμόπαιξαν τα φύλλα της
-αγάπα την
έστω και έτσι αγάπα την,είπε
ξέρω πως και εκείνη
έχει κρύψει στην πανσέληνο
για σε τον έρωτά της
εγώ θα ετοιμάσω το ταξίδι σας
έτσι πήρε πάλι να στολίζεται..
Ερχεσαι τις νύχτες..
πότε πόρνη πότε αγία
έρχεσαι τις νύχτες
διψασμένος σε αποδέχομαι
σε σκεπάζει η νύχτα
έρχεσαι τις νύχτες
σκιά μιας αέναης προσμονής
ολόγυμνη
μπρος στην συγκλονιστική επιθυμία μου
για σε
έρχεσαι τις νύχτες
όλες τους ακαθόριστες
καμιά τους δίχως εσέ
πες μου
αν στο σφιχταγκάλιασμά μου σε πονάω
ίσως μπορέσω
λίγο να χαλαρώσω την ανάμνηση
ίσως..
