Με πονάνε
οι γκρεμισμένες γέφυρες
και αυτά
των μονοπατιών τα αδιέξοδα
δεν μ'αρέσουν
τα γαλάζια ή τα πράσινα γυμνά
εκείνα τα γήϊνα θέλω
που το χρώμα έχουνε της σάρκας
δεν μ'αρέσουν
των χειλιών οι λεπτές γραμμές
ευθείες είναι άγευστων ηδονών
μ'αρέσουν
εκείνα που σαν όχθες είναι ποταμών
την ορμή του πάθους να ορίζουν
το πέρασμα της γλώσσας πάνω τους
υπόσχεσης να είναι γεύση
δεν μ'αρέσουν οι ήσυχοι άγγελοι του παράδεισου
θέλω τους πρίγκιπες της κόλασης
τουσ "Ασμοδαίους" της λαγνείας της ζωής..
Αν σε δω
τα ποτάμια τότες
στις κορυφές θα χύνονται των βουνών
τα λουλούδια
στον ουρανό θα έχουν τις ρίζες τους
με χιλιάδες να τον στολίζουν χρώματα
το αφούγκρασμα της σιωπής
τραγούδι θα γίνει της άνοιξης
με μια αλιγόστεφτη πανσέληνο
τα χρόνια μου θα σβήσω
μόνο να σε δω..
Αναβολή..
προσμονής παράταση
ανείπωτα λόγια
δειλές αποφάσεις
αμφιβολίας καρφιά
αποβολή γέννας
ανέλπιδος καημός
"θα σου γράψω" είπες
με τον άνεμο "θα σου μιλήσω"
και πάνω στην θάλασσα "θα ακούω τα βήματά σου"
κενό
ούτε εγώ σε τράνταξα
φωνάζοντάς σε "σ'αγαπώ"
πένθος
των δυο μας πένθος..
