ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΓΑΠΗΣΑ

 Ξέμεινα

σε ρημαγμένους σταθμούς

με σκουριασμένα τρένα

μαρμαρωμένα όλα

μήτε αγέρι μήτε πουλιά

ούτε εκείνο

το καρτερεμένο που΄ταξες φιλί

όλο και πιότερο

βαθαίνουν οι ρυτίδες

ένα φεγγάρι αγάπησα..

ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΟΥ

 Σε κοιτώ 

δεν με βλέπεις

κοιτώ την πλάτη σου

την τιράντα στον ώμο σου

από το μακό σου φανελάκι

τα πόδια σου

κάλεσμα ορφανεμένου έρωτα

την κρεμασμένη στον ώμο πάλι

τσάντα σου

τα μαλλιά σου

που άσκεπη αφήνουν

την καλοκαιρινή μισή σου πλάτη

τι κι αν εσύ 

έχεις την θάλασσα μπροστά σου

εγώ έχω εσένα

εικόνες σου

άραγε αγαπηθήκαμε ποτέ..

ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ

 Οι πλανεμένοι του έρωτα

μένουν έξω

να κινηγάν ανεμοστρόβιλους

τους φοβίζει

της σιγουριάς η σκέπη

το άπιαστο όνειρο θέλουνε ΕΚΕΙΝΗΣ

να το ζωγραφίζουν θέλουνε

με χρώμα από τα μάτια της

να είναι σύννεφο αγέρας ή βροχή

ήλιος ή ανοιξιάτικο λουλούδι

κάτω από την μικρή φρατζούλα 

στο μέτωπό της

εν αγνοία της

να έχει κρυμμένη την ζωή του.