ΔΙΨΑΣΑ ΤΟ ΦΙΛΙ

Ευάλωτη..
όπως η πρωτάνοιξη
στου χειμώνα το ξάφνιασμα
με τα χρώματα του πρωϊνού
στο πρόσωπο
με κείνο το κοντό σομόν μετάξι
στο σώμα σου
ένα σχεδόν με των μηρών σου
το αλάβαστρο
με τις ρώγες ορθές
του πόθου ομολογία

πρόβαλες!
πίσω σου τσαλακωμένα σεντόνια
του κορμιού σου το άρωμα
η χάρις της ζωής
το παιχνίδι
κορώνα ή γράμματα
ας χάσω
αρκεί η στιγμή

δίπλα σου
ο αχνιστός καφές
μάρτυρας της μέρας
ευάλωτη και παντοδύναμη
στα γόνατά μου κάθισες,
συνέπαρμα
το χειλιών σου το κόκκινο..

δίψασα το φιλί
το φιλί σου..

(οπτασία)..

Η ΒΟΛΤΑ

Δεν χάραξε
ακόμη η μέρα
στο μισοσκόταδο
πλάνες του νου..

ανησυχίες
στενέματα
ανταρσίες
θέλω
θέλω χρόνου ενεστώτα

γερνάω

θέλω
γερμένη στο στήθος μου
την πληγιασμένη ψυχή
που της αθέτησαν τα τάματα
παρηγοριά
καταφύγιο
ληστεία;
δεν ξέρω!
θέλω εκείνη
που σπάταλα θα μου δοθεί
σε ένα ξωκλήσι αμαρτίας
έτσι
μοναχά για της αμαρτίας τ'άδικο
θέλω στο πλάι μου
την γυναίκα-γυναίκα
μούσα των ονείρων μου
ευχαριστήριο ζωής
θέλω
το εύπλαστο κορμί της νιας
δίχως να μπορώ να μεταμελειθώ
ξεγέλασμα του χρόνου

μια βόλτα θέλω ανατροπής

γερνάω..

υ.γ.
(για τα κοινά πολεμάω κάθε μέρα)