ΞΕΝΥΧΤΩΣΕ

Ξενύχτωσε..
μαύρος ο ουρανός
βροχή
κρύο
βύζαγμα πόνου
μοναξιά
ατέλειωτο γράμμα
ζωή
που έμεινε πίσω,
ασφοδίλια
κυνηγάς μνήμες
δακρύζεις
άραγε φοράς ζεστά;
φτερούγες τσακισμένες,
ξενύχτωσε
θαμποχάραμα
αγωνία
ο ήχος της βροχής
αναφιλητό σιωπής
μίλα
μίλα αγαπημένη μου
παρθένα πάλι
νιογέννητων ονείρων
πολλά γινήκανε
τ'αμπάρια της θλίψης
πολύ πίκρανε η ζωή
ένα χέρι να βρεθεί
να σκεπάσει με χάδι τους ώμους
να ξημερώσει..

ΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ

Φορές-φορές
βαθιά σε κοιτώ στα μάτια
ας λείπεις
ας είναι μπλαβί ο ουρανός
ας είναι μπλαβιά και η ψυχή μου
ας είναι νύχτα,
το υπόστεγο στάζει
απουσία
οι κούπες του ουρανού
παράπονο γεμάτες
δάκρυα
φορές-φορές
βαθιά σε κοιτώ στα μάτια
ας λείπεις
το αδηφάγο κενό σου
το κάνω χθες
όμως πάλι ουρλιάζουν
οι λύκοι
στερημένη αγάπη,
κάτω από το βαμβακερό σου φόρεμα
στην παλάμη μου κρατώ
το στήθος σου
ανασαίνει
ανασαίνω

ας λείπεις..

ΥΠΟΓΡΑΦΗ..

Στο κονάκι της ερημιάς
το φως της παλιάς λάμπας
στο περβάζι τρεμοπαίζει του
παραθυριού
σκιές γλείφουνε τις πληγές
της απουσίας
σκιά και εγώ
θωπεύω καμπύλες του κορμιού σου
σκιρτήματα ανιχνεύω της ψυχής σου,
τόση ερημιά!
το γρατζούνισμα μοναχά
από τον ανατριχιαστικό ήχο
της σιωπής
τόση μελαγχολία
για μια λαχτάρα που δεν έζησες
τόσοι κόμποι στο λαιμό
για ένα σ'αγαπώ που δεν ειπώθηκε,
σκιά και εγώ
στεριώνω με το άλλο μου χέρι
εκείνου που αιτείται
υπογραφή παραίτησης,

υπογράφω ανυπακοή
ώσπου οι σκιές να γίνουν φως
ΕΣΥ..