6.30 ΤΟ ΠΡΩΪ

Χάραμα..
ένα-ένα
της νύχτας φωτίζονται τα μυστικά
ξωμάχοι
ξάγρυπνοι της αναζήτησης
καταλαγιασμένη πίκρα
ένα παράθυρο ανοιχτό
να φύγει η αποκαμιά
μια νέα μάχη ξεκινά
δεν σου ταιριάζει η ήττα
θα νικήσω λες,
ένα παγκάκι μια εσοχή
μερικών ο παράδεισος
πλάι τους μια ναύλον σακούλα
τι έχει μέσα;
γιατί τόσο σφιχτά την έχουνε δεμένη;
δεν είναι η σακούλα
η ψυχή τους είναι
και στο κρύο!
τι την κάνουνε στο κρύο
πόσο σφιχτά την κομποδένουν
για να αντέξει!
ένα μπουκέτο
από αγόρια και κορίτσια
με κιθάρες λαούτα και βιολιά
αφού αγκάλιασαν την νύχτα
ποιος ξέρει άραγε πως
καθισμένα κατάχαμα
και με της ανατολής τις χορδές
όμορφα με μουσική
καλημερίζουν την ζωή,
δεν ενοχλούν
σκορπούν χαμόγελα
άρπαξα ένα..

6.30 το πρωί
ούτε εσύ ήσουνα εδώ..