ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΕΥΛΟΓΙΑ

Βουρκωμένα μάτια..
χωρίς εσένα
αγέννητο το αύριο,

εσύ
μακρινή εικόνα
μιλά
χαμογελά
χορεύει
ξαπλώνει
κάνει έρωτα
στις άκρες των χειλιών μου
ανασαίνει,

βουρκωμένα μάτια..

πονάει ο ανεκπλήρωτος έρωτας
αδιέξοδο
πορσελάνινη η ασπίδα του
θρύψαλα αναζήτησης,
στις ρίζες της υπομονής
τα λόγια σου τις νύχτες
του κορμιού σου η παράδοση
τα θέλω σου
το λάγνο κάλεσμά σου
ο ήχος σου
από την άλλη άκρη της θάλασσας
εσύ
ξεχασμένη ευλογία
σε αλειτούργητο ιερό..

ΣΤΙΓΜΕΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Εκστατικός έρωτας..
το σάρκινο εγώ σου
εκθαμβωτικό φωτοστέφανο πόθου
στο μισό σου ξέσκεπο στήθος
σκιές λαγνείας,
οπτασία εσύ
στη μισάνοιχτη πόρτα της πανσέληνου
στις άκρες των χειλιών σου
σταλαγματιές ηδονής
στις λαγόνες σου
οι τοκετοί του πάθους..

αγαπημένη μου
στις ολονύχτιες απουσίες σου
στιγμές ονειρεύομαι λατρείας..

ΧΑΜΜΕΝΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Φορές-φορές
σα σάβανο σε τυλίγει η νύχτα
τότες που όλα γύρω σου
τα τραπέζια
ο καθρέφτης
οι γωνίες
οι τοίχοι
τα κρύα σκοτάδια της μοναξιάς
σε κόβουν σε καίνε
σε πονάνε
είναι οι θύμισες
από ίσκιους που σε πλήγωσαν
είναι το αύριο
που γλυστράει από τις φούχτες σου
είναι του έρωτα
τα σφαλισμένα παράθυρα
είναι οι ξεθυμασμένες ανάσες
μιας χαμένης προσμονής
είναι και οι πεθυμιές
που σε αποχαιρέτησαν..