ΑΝΘΟΠΕΤΑΛΑ

Ασίγαστη η επιθυμία μου
για σένα
τα όνειρά μου
τα όνειρά μου ένα κουβάρι
από πάθη
έρωτες
άδοξα τέλη
τις νύχτες ανασαίνω πάντα
χωμένος στο στήθος σου
με ανθοπέταλα ραίνω
το γυμνό κορμί σου
προηγούμενα ένα-ένα
τα έχω όλα φιλίσει
πως μετά γίνονται καταιγίδα
πως μακριά σου με παρασέρνουν

ένα τους ανάμεσα στα σκέλια σου
κρατήθηκε
από εκείνο κρατήθηκα και εγώ
να σωθώ
να πνιγώ
δεν ξέρω..

Η ΠΑΓΑΠΟΝΤΙΑ

'Ενα λουλούδι φύτεψα
να κρατήσει αυτό
τον ουρανό μου
αυτό μπορεί
εγώ ώρες-ώρες κιοτεύω
ούτε στα θηριώδη δένδρα
έχω εμπιστοσύνη
ένας άνεμος μπορεί και να τα σπάσει
ή ακόμη να τα ξεριζώσει μπορεί
ή ακόμη μπορεί
για την δύναμή τους να περηφανεύονται
ούτε αυτό το θέλω

πόση ομορφιά εκείνο το λουλούδι
πόση δύναμη
ταπεινότητα πόση
παγαποντιά μου;
ήξερα πως κόκκινο είναι
το άνθος του..