Ο ΓΛΑΡΟΣ

Σκοτεινές στοές
ψεύτικα είδωλα
του τίποτα τυμπανοκρουσίες
θέλω σε κιτρινισμένες κόλες
στον τοίχο καρφωμένες
ληγμένα όνειρα

στο κοφτερό φτερό του καρχαρία
ματώνει η νόηση

επικίνδυνα

γεννάει αλλοφροσύνες
υποταγμένες σιωπές
πετάει σερπαντίνες
σε θλιμμένους ίσκιους,

τάζεις τ'ακριβά της ψυχής σου
στην αγέννητη άνοιξη
θ'ρθει λες
στην παλάμη σου
μια πυγολαμπίδα
έγινε φως και φωτιά..

ακόμη να πετάξει
ο γλάρος Ιωνάθαν!!!

ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα..

σε είδα να έρχεσαι
πάνω σε ένα άσπρο σύννεφο
πάνω στον μίσχο μιας τριανταφυλλιάς,
να πλέεις πάνω στο φυλλαράκι
της άνοιξής μου
σε είδα

σε είδα στο κορδελάκι
από το κλειδί της πόρτας μου
στα απλωμένα ρούχα
των ονείρων μου
σε είδα

σε είδα σε μια σελήνη
δακρυσμένης απουσίας
στην βροχή μιας διψασμένης
προσμονής
στις σταγόνες στο τζάμι
από έναν έρημο πόθο
σε είδα

σε είδα στην λαχτάρα της αμαρτίας
στις λαγόνες του έρωτα
στις ρούγες της αναρχίας
της αγάπης
σε είδα

σε είδα..

ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ

Ποθεμένη μου,

κάθε που βραδιάζει
η νύχτα ακουμπάει
ένα μαύρο τριαντάφυλλο
στο προσκεφάλι μου
πενθεί μαζί μου την απουσία σου,
αχάιδευτα τα στήθη σου
αιμοραγούν προσμονές έρωτα
οι οπτασίες σου
χορεύουν γύρω μου
κυλιούνται στα σεντόνια μου
παίζουν με την παράνοια
στο αφίλητό σου στόμα
ταχυδρομώ τα φιλιά όλα της στέρησης,

ένα σου δάκρυ
καίει την παλάμη μου
έσταξε από τα δικά μου μάτια..

λαξεύω τις γωνιές της θλίψης μας
αγαπημένη μου

θα βρεθούμε...

ΕΚΡΥΨΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ

Στων ματιών σου τις σκιές
στα δακρυσμένα σύννεφα
στις αμαρτίες που ονειρεύεσαι
στα θροίσματα του πόθου σου
στο σιγανό τακ-τακ στο τζάμι σου
σαν από σπουργίτι παγωμένο
στα χνάρια σου
κάτω από το παραθύρι του έρωτα
στον ψύθιρο του κλαδιού
που ακούς τις έρημες νύχτες
στις ηδονές
που σταλάζουν στην παλάμη σου
στις αποπλανήσεις της καρδιάς σου
στο φιλί που ζωγραφίζουν τα χείλη σου
στο αεράκι που μπαίνει
κάτω από την χαραμάδα της πόρτας σου
στου φεγγαριού το φως
που λούζει το κορμί σου
στου αφαλού σου το χνούδι

έκρυψα την ζωή μου..