ΑΝΤΑΥΓΕΙΑ

Εφυγες..
το φως του ήλιου
σβήνει νωρίτερα
παίρνει μαζί του
ακόμη και την σκιά της απουσίας σου
μια ασημένια ανταύγεια μοναχά
από στιγμές νοσταλγίας
καρφώνεται στο στήθος μου
πως τόσο πολύ μεγαλώνει το χώρια σου
πως τόσο πολύ ματώνει..

ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΑ

Σκλήρινε τα χέρια μου
η απουσία
η απαλοσύνη τους από την αγάπη
σε αχάιδευτο χάθηκε σώμα
η μνήμη σταλάζει
χρώματα στην έρημό μου
που είσαι..