ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ

Ξεμακραίνει η μέρα..
οι σκιές απουσίας
της νύχτας παρουσίες
σ¨αγαπώ
θα σε αγαπήσω
ακόμη περισσότερο
έλα,

απλώνω το χέρι
σ¨αγγίζω στο πρόσωπο
σηκώνω τα μαλλιά
από το μέτωπο
δάκρυα πλημμυρίζουν
τα μάτια
μπορώ να σε αγαπώ,
μην παραξενεύεσαι
μπορώ να σε αγαπώ
το λίγο το έκανα πολύ
δεν ήσουν αστραπή
μια σειρά είσαι από αστραπές
που φωτίζουν την ζωή μου,

τις νύχτες του έρωτα
ακούω την φωνή σου
θωπεύω το κορμί σου
όπως εσύ με άφησες
στου πόθου τα ξεσπάσματα
φιλιόμαστε λαίμαργα
στις πηγές της ηδονής
αρτεσιανά νερά του έρωτα
κελαρύζουν δίπλα μας
μέσα σου
νικητής και νικημένος
αφήνω την τελευταία στάλα
στην δόνηση της ζωής..

μια απροσδόκητη μελαγχολία
απουσίας
θαμπώνει τις αστραπές

φανερώσου
μπορώ να σε αγαπώ
θα σε αγαπήσω
ακόμη περισσότερο
έλα..

Ε....και

Κρεούργησαν την ψυχή μου
τα αποτρόπαια
καθημερινότητα τα κάνανε,
μακελειό σε σχολεία
ε..και
μακελειό σε πορείες ειρήνης
ε..και
σε μαραθώνιους μακελειό
ε..και
στους εργάτες μακελειό
ε..και
ψευτιές,πουστιές
υποκρισίες,
φόνοι βιασμοί
εκβιασμοί
συνήθεια
αδράνεια
συνείδησης αλλοτρίωση
ε..και

κρεούργησαν την ψυχή μου
ένα σάβανο
να σκεπάσουμε αυτόν τον κόσμο,

κοίτα ψηλά..
κέντησα τον ουρανό με αστέρια
διάλεξε ένα
αν πάλι θές σου τα χαρίζω,
πάρτα όλα
μόνο σπάσε το όπλο σου,
κοίτα
δυό πουλιά πιάστηκαν
στην παγίδα του έρωτα
πάμε να παίξουμε μαζί τους
περίσσεψε θαρρώ λίγη ώρα ακόμη
περίσσεψε θαρρώ λίγη ζωή..

ΤΟ ΘΑΜΑ

Γονάτισα μπροστά σου,
δεν είχα χέρια
ξεραμένα ήτανε κλαριά χώρια σου
μήτε πόδια
δεν τα χρειαζόμουν άλλο
με φέρανε κοντά σου
μήτε χείλη
μην τυχόν καμία προδοσία πούνε
μόνο μάτια
αθεράπευτα να σε κοιτούν
έρωτας..

εσύ που νοιάστηκες για μένα
την αμαρτία του ευλόγησες,
έσκυψες και με φίλησες
με του αντιιούδα το φιλί
σκόρπισες τις οδύνες μου
με του χαδιού σου τον αγέρα
με τον μανδύα του πόθου σου
με κάλυψες
ξεσκάλωσες το φεγγάρι
από της θλίψης τα κλαριά
και φώτισες τον ουρανό μου..

ένα θάμα η αγάπη σου...