Μια σελιδα λευκή
μια πέννα
λίγο μελάνι
γράμματα
γράμματα πάνω της δικά μου
να σου γράφω
για τον αέρα της θάλασσας
που ανεμίζει τα μαλιά σου
για την εικόνα σου στο δωμάτιο
με το ξεκούμπωτο πουκάμισό σου
την ίδια εικόνα σου
στα βήματά σου στην άμμο
να σου γράφω
για το κυνήγι των ανεμοστρόβιλων του έρωτα
τότες που μαζί κυνηγούσαμε τους ανέμους
να σου γράφω
πως φαντάζεις στα μάτια μου τα βράδυα
στην πλάτη του κρεβατιού ακουμπισμένη
με ένα βιβλίο στα διπλωμένα λατρεμένα σου γόνατα
ένα γράμμα από εμένα
πρόχειρο στην κωλοτσέπη από το τζιν σου
έτσι κάτι δικό μου να έχεις
να σου λέει όταν δακρύζεις
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ.
