Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΑΚΟΜΑ

Στοιχίζω τα γράμματα της αλφαβήτου και βγαίνουν μοναχά εκείνα τα έξη γράμματα,
Σ Α Γ Α Π Ω,και αυτόματα έρχονται στον νού τα όνειρα που είχα κρεμάσει στα μαλιά σου,και κείνα τα άλλα που είχα ρίξει στο ποτάμι,μικρά καραβάκια της αγάπης να ρθούνε στην αγκάλη σου,δίχως να πιαστούν σε κανένα ξερόκλαδο του πρέπει,και χωρίς να βυθιστούν από του ανέφικτου την ορμή.Ήθελα να ταξιδεύουν κάτω από τον ήλιο του έρωτα,να αγκυροβολούν για λίγο στούς κόρφους του πόθου,και να συνεχίζουν το ταξίδι τους στην ρότα της καρδιάς σου.
Άξαφνα γιατι δραπέτεψε ο νούς στους λαβύρινθους της ανημποριάς,στα σκοτεινά ανήλιαγα δωμάτια της μοναξιάς,στα σοκάκια με του γιατί το αδιέξοδο.Ποιό νεύμα και ποιός του έγνεψε για το τέλος της χαράς,ποιό σιδερένιο χέρι δεν άντεξε του έρωτα το νοιάξιμο,και ποιά απρόσεχτη πατούσα ποδοπάτησε τα λουλούδια της ζωής.
Τι νόημα και τι αξία έχουν τα άλλα γράμματα,εγώ ξέρω μόνο αυτά Σ Α Γ Α Π Ω,και αυτά που γράφουνε ΖΩΗ με όλα της τα στολίδια,όλα εκείνα που της ανήκουν,με όλους τους τόνους.
Αγαπημένη μου,άνοιξε τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς σου,θέλω να σε δώ να με γνέφεις να περάσω στο κατώφλι της,δεν μπορώ να πολεμήσω μόνος μου,ετούτοι με το στανιό μας βάλανε να ζούμε σε ξερότοπους ανέραστους,μας βάλανε ένα μαχαίρι στο χέρι και μας είπαν χτυπήστε τον πλαινό σας,μας δώσαν ενα πιστόλι και μας δώσαν εντολή να σκοτώσουμε παιδιά,να αφανίσουμε την νέα γενιά,θέλουν να αποστειρώσουν την ψυχή μας,να γίνουμε εύκολη λεία στα χέρια τους,θέλουν να σβήσουν τα γράμματα που γράφουν ΣΑΓΑΠΩ,και εγώ σ'αγαπώ,σ'αγαπώ,σ'αγαπώ.
Δεν γίνεται αγάπη μου να ξεκρεμάσω τα όνειρά μου από τα μαλιά σου,δεν γίνεται αγάπη μου να τα αφήσω ξέστολα στην απουσία έτσι της ζωής,χωρίς της παρηγοριάς το απαλοχάδι.
Γνέψε με αγάπη μου,με περίσσια με γεμίζεις δύναμη,όλα μικρά και ασήμαντα φαντάζουν σαν έχω την αγάπη σου,ξεθωριάζουν οι επιταγές τους στου ματιού σου το ανοιγόκλειμα,αναιρούνται οι νόμοι της γεμάτης υποκρισίας κοινωνίας τους,αχρηστεύονται τα όπλα τους,μοναχός μου δεν μπορώ,στάσου πλάι μου το κουράγιο έτσι βάζει πλάτη.
Αγαπημένη μου θα στολίσω και με άλλα όνειρα τα μαλιά σου,θα σου μαζέψω όλα τα καλούδια της αγάπης και θα τα αφήσω στην ποδιά σου,στα χείλη σου τα γλυκοφιλήματα του έρωτα θα αφήσω,θα ξεκρεμάσω τις καληνύχτες από το φεγγάρι,δεν θέλω αιτίες αποχωρισμού.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ μου υπάρχεις και όμορφη είναι η ζωή ακόμα.

1 σχόλιο: