ΣΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟ ΜΕΤΑΛΑΒΙΑ

Είπες
πως μ'αγαπάς
δεν είσαι εδώ
αιωρείσαι ανάμεσα στην ουτοπία
και την μοναξιά του έρωτα
αγείρητη στο στήθος μου,
μια δακρυσμένη ελπίδα
τρέμει στ'απανωχείλι
κάτι σα λόγια σου ψιθυρίζω
σα σιγανό κλάμα βροχής
έλα
έλα
έλα,
δες μέσα μου!!
να η κάμαρη
να το γυμνό κορμί σου
στο κομοδίνο το κερί
στα σκέλια σου
η αφιονισμένη άνοιξη
το νυχτερινό μου δρομολόγιο
στων ματιών σου το κάλεσμα..
είπες
πως μ'αγαπάς
δεν ξέρω όμως
πως από έρωτα αχνίζει το κορμί σου
πεθυμιά ασίγαστη
είπες
πως μ'αγαπάς
σε αναμάρτητο μεταλαβιά
συγχώρεση του έρωτα καμία..