Ποια βίβλος
όλα τα θαύματα στα μάτια σου
ποιας απουσίας άβυσσος
μέσα της χορεύω
το tango του πάθους μου
για σε
ηδονικά πέρασε
την γλώσσα σου στα χείλη σου
η γεύση των κρατημένων μου φιλιών
είναι εκεί
εγώ έχω στα δικά μου ακόμη
εκείνη την στάλα μέλι
που κύλαγε στα στήθια σου
τις νύχτες που σε περίμενα
τις νύχτες που τώρα είμαι δική σου έλεγες
τις νύχτες που από τα διπλωμένα σου γόνατα
γκρεμιζόμουν στις στοές σου
τις νύχτες που το κάλεσμά σου
γινότανε ζωή
να με θυμάσαι..
