ΠΕς ΤΟΥ

Ξύπνα τον έρωτα
νυχτιάτικα...

πες του
πως οι φεγγαροσαλεμένοι
ζουν μονάχοι
πες του
πως το πεσμένο στα πόδια σου βρακάκι σου
μυρίζει πόθο
πες του
πως σε θάλασσες ακολασίας
τα αρώματα σκορπάει του ανθού σου
πες του
πες του
πως στης νύχτας το φιλί
άντροπα προβάλλει η αυγή
πες του
πως στους βωμούς του
η ψευδαίσθηση νικιέται
πες του
πως στον τόπο του
δεν υπάρχουν ηττημένοι
πες του τότε
πως σίγουρη είσαι
πως εγώ σε αγαπάω.

ΙΛΛΙΓΓΟΣ...ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ...

Γεμάτος γρατζουνιές
από τα νύχια της απουσίας σου
μπήκε ο άνεμος
στην άδεια μου κάμαρη
κυκλώνας..
οι ερωτικές αναθυμιάσεις της μνήμης
στροβιλίστηκαν στου έρωτα
τους ερειπωμένους παραδείσους
η Σαλώμη γυμνή
σε έναν χορό υστερίας
πέταξε το τελευταίο της πέπλο
να σκεπάσει το φεγγάρι...