Η ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Θα βγώ έξω από την καταχνιά του μυαλού μου
έξω από τους καπνούς,
θα ανέβω πάνω σε άτια περήφανα
στις ράχες ελεύθερων δελφινιών,
θα φιλήσω απαγορευμένα χείλη,
θα προσκυνήσω ανθρώπινους θεούς,
στην αλήθεια του έρωτα
θα ανάψω αγιοκέρι,
όχι θα πώ στου πρέπει
τα παγωμένα τα φιλιά,
με τους επαναστάτες θα ανταμώσω
τους ψεύτες και τους καυχησιάρηδες
θα ξεγυμνώσω,
μακρυά θα φύγω από τους προσκυνημένους,
στους ταπεινούς θα υποκλιθώ,
στους άσκυφτους θα σφίξω το χέρι,
άκρυφτα θα βρεθώ με τις πουτάνες
ξέρουν-ξέρω,
θα βγώ έξω από την καταχνιά του νού
τους παράδεισους που μου τάξανε θα κάψω,
στους οργασμούς της ζωής θα είμαι παρών..