ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Κοίταξέ με..

κοίταξέ με,
εκεί στο κατώι του νου
βάφω τα άσπρα βότσαλα
τα δίνω όψη
με ένα χαμόγελό σου
έχει την ανάσα σου
φτάνει η παγωμένη μου ψυχή,

κοίταξέ με,
εκεί στο κατώι του νού
φτιάχνω χαρταετούς
από κομάτια απουσίας
στους ουρανούς σου τους αφήνω
θα σε βρούν στις χαραμάδες των άστρων,

κοίταξέ με,
εκεί στο κατώι του νού
με λιγοστό το φως
λίγο πριν γίνει αυτό
απόλυτο σκοτάδι
τραβώ ελπίδες
από τις γωνιές της λύπης..

συναντηθήκαμε
στις κρυφές κάμαρες των ίσκιων
εσύ και εγώ
ίσκιοι και οι δυό
το αχόρταστο να δίνουμε
φιλί του ονείρου,
ύστερα χαθήκαμε
μέσα στης μοναξιάς μας τους καθρέφτες,

γιατί;;;...