ΤΟ ΦΙΛΙ

Ανέκφραστα μάτια
σα μουντά καλοκαίρια
πίσω από βιτρίνα κενή
σε έρημο δρόμο,
κλόουν σε άδεια παράσταση
καταδότης της χαράς
η απουσία
μιά θάλασσα που βράζει
μέσα της..

κρατώ στην χούφτα μου
το φόρεμα της ψυχής σου
να σε στολίσω θέλω πάλι,
να καρφώσω στα μαλιά σου
τα όνειρα ..

παίζω με τις αναμνήσεις
στεριώνω τις εικόνες σου
ιδίως εκείνη
που ξαπλωμένη ανάσκελα γυμνή
τα γόνατά σου ακούμπαγαν τον ουρανό,

ταράζομαι,
βγαίνω από του κρεβατιού
τον κρύο τάφο
μια αχνάδα φώς
την κρύα κάμαρη ζεσταίνει,
ήρθα και σε φίλησα
λίγο ποιό κάτω από την κοιλιά σου
κει που σμίγει το απέραντο
με την στιγμή,
όχι με πόθου φιλί
μα με ένα φιλί ευγνωμοσύνης
που υπήρξες στην ζωή μου..