ΟΠΤΑΣΙΑ

Αντίκρυ σου στέκω
περιμένω τον νοτιά
να σπρώξει τα κύμματα
κείνα που λούσαν τα μαλιά σου
μέσα τους να πέσω
μέσα τους να χαθώ,
το πρόσωπο στον άνεμο γυρίζω
το φυλλαράκι να μου φέρει
που έχει πάνω του
τα χείλη σου ζωγραφισμένα,
στο όνειρο της μοναξιάς
ένα φιλί σου είπα στείλε μου,
από το παραθύρι σου
ένα φυλλαράκι έκοψες
τριανταφυλιάς
και ναί μου έγνεψες
του έρωτα υπόσχεση,
να πατάς σου ζήτησα
στης καρδιάς μου πάνω
τις άγονες τις πέτρες
εσύ μπορεις
να τις κάνεις να καρπίσουν,
αντίκρυ μου στέκεις
στου αδύνατου σχεδόν το τέλος
μα εγώ ελπίζω ελπίζω
αγαπημένη μου
μικρός είναι ο κόσμος
ένα βήμα κάνω
και σε ντύνω με το χάδι μου
οπτασία
γυμνή της καρτερίας μου,
περίμενε σου ψιθυρίζω
έρχομαι έρχομαι έρχομαι
ώσπου το τελευταίο έρχομαι
στης απόγνωσης πνίγεται το δάκρυ..
γυρίζω την πλάτη
δεν θέλω να βλέπω
το ηλιοβασίλεμα
που παίρνει την ζωή μου..