ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΡΟΛΟΓΙΑ

Σκόρπιες ώρες,
μία-δύο,
πέντε-οχτώ,
τρείς-ενιά,
σπασμένα ρολόγια,
σε αταξία της ζωής μας η τάξη,
χαμένοι έρωτες,μεροκάματα χαμένα,
στην τζαμαρία κυλούν δάκρυα
αγνώστου αιτίας,
συγκεχυμένα όλα,
σπασμένες χειρολαβές ελπίδας,
μεγάλο το ευχαριστώ
για την μικρή μπουκιά,
σκύψιμο κεφαλής,αντίσταση καμία,
προσκυνώ σας αφέντες,
πουτάνες όλοι στα κρεβάτια της ανάγκης,
έμαθα να διεκδικώ το σβησμένο αστέρι,
στάχτη,
κάδοι απορριμάτων γεμάτοι με απελπισίες
ψάχνεις μέσα τους την λύτρωση,
το μαχαίρι που θα λάμψει στον ήλιο
που θα κόψει την θηλειά,
σπασμένα ρολόγια
ώρες ανάκατες,
δείκτες τσαλακωμένοι,σταματημένοι,
κρεμασμενοι στο ποδόγυρο της ζωής,
προσμένουν το μάταιο
να τους απαλλάξει από τις ευθήνες,
σπασμένα ρολόγια
στο καλάθι των αχρήστων,
κοινωνία διαλυμένων,
έμποροι καταχραστές της αλήθειας
πουλάνε την πραμάτεια τους πανάκριβα,
ψυχοραγεί ο ανήμπορος
λόγος ύπαρξης μια ρουφηξιά ζεστός καφές,
περηφάνεια,ζω,..καυμένε,
αμαρτία το περίσσεμα,
μεσάνυχτα η ώρα της αλλαγής
σταματά ο κόσμος όλος,
παλεύει η νύχτα με το φώς,
μία η ώρα,στέριωσα το ένα,
βάλε εσύ το δύο,
βρές εσύ το τρία,
θα τον φτιάξουμε τον κόσμο,
ζωγράφισε το χαμόγελο στο τέσσερα,
την ελπίδα στέριωσε στο πέντε,
άρχισε να χαράζει δική μας η ζωή,
θα ζήσουμε γαμώτο..