Ζωή σε αναμονή..
σου χάρισα το φεγγάρι
εγώ ήθελα μοναχά
ν'άχα τα μάτια μου
να σε κοιτώ
όλα μου εσύ
σάρκα μου και ψυχή μου
αγαπημένη μου
ένα υστερόγραφο χάρισέ με
από τα φιλιά σου
σαν να μου δόθηκες ολάκερη θα είναι
την ύστατη ώρα της ζωής
ή αν θες
ρίξε στο πέλαγος
εκείνο το χάρτινό μας καραβάκι
που αφοβο μας ταξίδευε
εκει που δεν βρίσκανε λιμάνι
τα πρέπει και τα μη
κοντά σου να με φέρει
λύτρωση για εμέ
αυτό το σφιχταγκάλιασμα της προσμονής
οδύνη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου