ΖΩΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ

Απόμακρη..
φωτογραφίζεις μνήμες του χθές
που τραβήχτηκαν στην απουσία σου,
στου τότε τις μήτρες
πλάθεις τα όνειρά σου
στα στήθια σου ριγούν ακόμη
ορφανές προσμονές

στο αχνοφέγγισμα του χθές
γυρνάς
με έναν ήλιο που έδυσε
θλιμένος,
στο πλάι σου η αποκαμιά
του τώρα

ταξιδεύεις άπανι
στης ψυχής τις θύμισες
δεν αναζητάς λιμάνια
ζητάς αποσπερίτες
για να τους ξομολογηθείς
για τις αμαρτίες που δεν έζησες
για τα ακάτεχα ρίσκα
για τις πληγωμένες χαρές,

...το φανάρι του δρόμου
άναψε καλή μου
δως μου το χέρι σου αγάπη μου
να προλάβουμε την ζωή..