ΤΑ ΣΚΙΑΧΤΡΑ

Βράδιασε πάλι..

όμως η νύχτα
έσκισε τα πέπλα της,
πως να ομορφοφορεθούν
της αγωνίας οι νύχτες,
σκιές περπατούν
στο πάτωμα
στον τοίχο ζωγραφίζονται
δράκοι
στα σφαλισμένα παράθυρα
φως λιγοστό
οι χαραμάδες της ψυχής
γρατζουνιές πόνου..

τραγικό!!!!!!!!
δεν υπάρχουνε ανατολές
κλέφτες μας τις κλέψανε
στις θέσεις τους
μουντά-γκρίζα αύριο
οι λύκοι ουρλιάζουν
θηράματα όλοι μιας απάνθρωπης
εποχής,

τοίχο τον τοίχο
ο σώζων εαυτόν σωθήτω
σωστά!!
το λέει το ευαγγέλιο..

βράδιασε πάλι..

στον τοίχο η απουσία σου,
πως να πολεμήσω μόνος
πως να σταματήσω την μπόμπα
που σκάει δίπλα στα παιδια
πως να γλυτώσω το φαί
πως να πολεμήσω
τους ληστές
τις λίστες
την υποκρισία
τον φασισμό
τον θάνατο,

έσκισε η νύχτα τα πέπλα της
μαζύ της και η ΖΩΗ
σκιάχτρο και οι δυό
γιατί
γιατί
η απόγνωση ολοένα
βαθουλώνει τα μάτια
στο πρόσωπο

τόκατο να αντέξουμε

αν θές
μπορούμε να τις ντύσουμε
και τις δυό με έρωτα..