ΜΟΥ ΕΤΑΖΕΣ ΖΩΕΣ

Μου έλεγες πως μ'αγαπάς
μου έταζες ζωές,

τα χείλη σου
άπληστα ρουφούσα,
ήθελα να ζήσω,
χώμα γινόμουν,
να ριζώσεις πάνω μου
να καρπίσουνε οι αμαρτίες..
ως την άφεση,
κέρδιζα χρόνο
ήθελα να ζήσω,

μου έλεγες πως μ'αγαπάς
μου έταζες ζωές,

από την φλόγα του κορμιού σου
αναδυόμουν,
τον σπόρο του έρωτά σου
καρτερούσα
να τον μεγαλώσω στην χούφτα μου,
έτσι κέρδιζα χρόνο
ήθελα να ζήσω,

μου έλεγες πως μ'αγαπάς
μου έταζες ζωές,

ήσουν μακριά
μια χουφτιά ο κόσμος όλος,
είχα τα κύματα
είχα τ'αγέρι
που σ'έφερναν κοντά μου,
του λουλουδιού είχα το άρωμα
τα μάγια όλα της άνοιξης
του αυγούστου την πανσέληνο,
όλα τους σ'έφερναν κοντά μου,

το βαριανάσεμα του πόθου σου
μου έταζε ζωές,
στις σπηλιές της ηδονής έμπαινα,
να τις ιχνηλατήσω ήθελα όλες,
κέρδιζα χρόνο,
άπειρες φορές
γενιόμουνα στους οργασμούς σου,
ήθελα να ζήσω,

μου έλεγες πως μ'αγαπάς
μου έταζες ζωές..

το μάυρο πέπλο της σιωπής
μοιρολόι βουβό
στις ταμένες μου ζωές,

στην άκρη των κυμάτων ζείς,
κορφολογώ τις αναμνήσεις σου,
γίνονται δάκρυα
γίνονται στοχασμοί,

ακόμη ΖΩ..