ΤΟ ΜΑΡΑΖΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Πόσο με πληγώνει
τούτη η σιωπή,
κίτρινα φύλλα
τα λόγια σου τα ειπωμένα,
ψες λουλούδια ανθισμένα
στους κήπους της καρδιάς,

έλεγες πως μ'αγαπάς,

στην θάλασσα τα σκόρπαγα
να γιομίσει τον κόσμο
με το άρωμά σου,
γήτευα με τούτα
τις αναποδιές,
γλυκολάλητες καμπάνες
στις δικές μας τις χαρές,

έλεγες πως μ'αγαπάς

μια σπιθαμή γινότανε
η απόσταση,
οι θάλασσες και τα βουνά
ζωγραφιές μοναχά στον χάρτη,

πόσα σκαλοπάτια
έχει τούτη η σιωπή;
σε ποιά άβυσσος με πάει;
το μαράζι του έρωτα
τύλιξε με το μαύρο πέπλο του
τον ήλιο,
παντού σκοτάδι,πάντα σκοτάδι,

αρίζωτος είμαι χώρια σου..