ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟ S

Γέμισες
τις αποσκευές σου
με την ζωή μου,
έφυγες,
στον καθρέφτη μπροστά
ξερνώ τα λάθη,
τα δικά μου,
τα δικά σου,
τα δικά μας,
το χρυσόψαρο του έρωτα
τρελαίνεται στην γυάλα
του γιατί,
εξω πηδά,
αυτοκτονεί
πριν το προλάβει
η μοναξιά,
γέμισες
τις αποσκευές σου
με την ζωή μου,
έφυγες,
αδειανός
μπροστά στον καθρέφτη
κοιτώ τα δάκρυα
να χαράζουν τον πόνο
στο πρόσωπο,
πήγα να γράψω
στον καθρέφτη τέλος,
το ς
δεν γράφονταν με τίποτα,
τόσο δύσκολο
μιά λυγισμένη ισάδα,
μα κείνη εξ επίτηδες
ήταν λυγισμένη,
μαρτύραγε
πως η αγάπη,
ο έρωτας,
Η ΖΩΗ,
αν ισάδα είναι
χαμένη είναι,
φώναζε,
έχω στροφές έλεγε,
γκρεμούς
ανηφόρες-κατηφόρες,
δείτε με,
έχω λιμάνια,απανεμιές,
κορυφές,..
όλα αυτά στο τελικό
το ς..
μην το βάζεις αγαπημένη μου..