ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Έφυγες
βιαστική,
πραματευτάδες
η πίκρα και η θλίψη
φτάσαν στην αυλή μου,

ναυάγησε στην ξέρα
το καράβι,
οι άνεμοι του πρέπει
στης μοναξιάς το έριξαν
τα βράχια,

ήσουν εδώ;
ένα σβησμένο αποτσίγαρο
κόκκινο από τα χείλη σου
ματώνει τις ώρες μου,

σκιά,
με θολωμένα μάτια
σε μουντό δειλινό
απλώνω τα χέρια,
δεν σε αγγίζω
γλυστράς,
απούσα παρουσία,

χύθηκε το φεγγάρι
στης άδειας κάμαρης
τον τοίχο,
πήρε την μορφή σου,
αγιάτρευτος έρωτας,

σου μιλώ
δεν ακούς
που είσαι,
παραίσθηση,
σ αγκαλιάζω,
κρύβεσαι,

στάλες ηδονής
ανοίγουν πληγές
στο έρημο κορμί,

έρχεσαι;
ναι έρχεσαι
καβάλα στο κύμα
οπτασία-όραμα
νεράιδα ήσουν
νεράιδα έμεινες,

ψελίζω το όνομά σου
φοβάσαι,
μας ακούν,
ε..και
εγώ φωνάζω
ΑΓΑΠΗΗ..
ΑΓΑΠΗΗ...
ΑΓΑΠΗΗ..

που να καταλάβουν οι ανέραστοι
της ζωής οι ενταγμένοι,
το πολύ-πολύ
να ξεβάψει το νυχάκι σου
αγάπη μου..