Ο πόνος αγκάλιασε την θλίψη
τέλειο ζευγάρι,
χορεύουν πάνω
στα κίτρινα φύλλα
της θύμισης,
στα μισοσκόταδα
του αδιέξοδου,
στο παραλήρημα
της απόγνωσης,
τέλειο ζευγάρι,
στις σάλες του ακάτεχου
περιφέρουν τον εαυτό τους
σκιές μιάς άζωης ζωής,
στα ερημωμένα δειλινα
βαδίζουν χέρι-χέρι
ακολουθώντας
την λιτανεία της μοναξιάς,
τέλειο ζευγάρι,
δυό δάκρυα τα ίδια
γίνονται θάλασσες
αταξίδευτης ζωής,
παράπονο,
παραμιλητό,
παράκληση,
ικεσία,
δόσ μου το χέρι σου,
φώλιασέ το στην χούφτα μου
θα λειώσουν
οι παγωμένες νύχτες
θα δείς,
τέλειο ζευγάρι,
η αγάπη και ο έρωτας
χορεύουν στην πίστα της ζωής
το tango της ευτυχίας..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήη σιγουριά που προσφέρει η ποίηση: θα δεις...!
ΑπάντησηΔιαγραφήσοφια με συγχωρείς δεν αφαίρεσα καμία ανάρτηση,ευχαριστώ πάντως.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈΞΟΧΟ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταγκο ο πιο ερωτικός χορος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...δόσ μου το χέρι σου,
φώλιασέ το στην χούφτα μου
θα λειώσουν
οι παγωμένες νύχτες
θα δείς... Η πιο γλυκιά υπόσχεση!!!!!!
Καλό και δημιουργικό χειμώνα Νίκο...
καλό χείμώνα αννούλα μου,χαρά μου η κάθε μας επαφή,εύχομαι ότι καλύτερο σε σένα.....
ΑπάντησηΔιαγραφή