Πολύς θόρυβος έξω..
με τρομάζει ο θόρυβος
η κίνηση οι φωνές
τα σφυρίγματα των τρένων
τα παραμιλητά
των απελπισμένων
την νύχτα λιγοστά φώτα
κολλημένος στο τζάμι
κοιτάζω την βροχή
από μακριά λίγες
φωτεινές ρεκλάμες
ανάβουν~σβήνουν
ανάβουν~σβήνουν
φανερώνουν το πρόσωπό σου
φανερώνουν εσένα
βρεγμένα τα μαλλιά στο μέτωπό σου
φανερώνεσαι~χάνεσαι
φανερώνεσαι~χάνεσαι
η απομόνωση
κουρτίνα που κρύβει
θέλω~όνειρα~προσδοκίες~λύπη
βγαίνω να χορέψω στην βροχή
τι κι αν χαθώ
σε παίρνω αγκαλιά
μουσκεμένη
κολλάς επάνω μου
νοιώθω τις ρόγες σου στο στήθος μου
με τα χείλη μου αγγίζω τον λαιμό σου
τις άκρες των χειλιών σου
μυρίζω τα μαλλιά σου
να η ευτυχία
μιας ρεκλάμας όνειρο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου