Αλησμόνητή μου
προσκάλεσέ με
αγάπησέ με
σαν τότες
που τα άστρα
χαίρονταν το μυστικό μας
προσκάλεσέ με
αγάπησέ με
σαν τότες
που σε λάτρεψα
στα χνάρια πάνω του χρόνου
που εσύ ήσουν πεταλούδα
έτοιμη να καείς
προσκάλεσέ με
αγάπησέ με
σαν τότες
που ένας κόκκος ολάκερο το σύμπαν
και πάνω του εμείς αγκαλιασμένοι
προσκάλεσέ με
αγάπησέ με
καρφώνονται όλες οι Τρίτες
στον τοίχο της απουσίας
οι λυπημένες Κυριακές
σφαλίζουν τα παράθυρα στο φως
ανυπεράσπιστες οι μνήμες
στον σταυρό της μοναξιάς
προσκάλεσέ με
αγάπησέ με
πόσο δυστυχής μακριά σου
αγαπημένη μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου