ΣΥΝΝΕΦΑ

 Σύννεφα στον νου..

θέλω να σε σκεπάσω

να μην θυμάμαι

μου είπες

με τα μικρά να ξεδιψάς την ψυχή σου

με την σταγονίτσα

πάνω στο πράσινο φύλλο

με το χορταράκι

που αντιστέκεται στην έρημο

με το αεράκι

που πήρε λίγο την κάψα

από το πυρωμένο σου μέτωπο

εγώ..

στις αναιχμάλωτες λαγώνες σου

ποτάμια τρέχουν οι πόθοι

στα βλέφαρά σου κάτω

ανασαίνει η ζωή μου

πως να μην θυμάμαι

τα γυμνά σου στήθη

φλόγες του έρωτα

η μήτρα σου 

της πεθυμιάς το θάμα

πως να μην θυμάμαι

άχρονα

ψυχές μου απαλοστρώνω 

πάνω τους για να ξαπλώσεις

μια πανσέληνο έχω στο πλάι σου

να μπορώ μισοσκέπαστη

να σε κοιτώ

τόση μικρή ή ζωή

πως να προλάβει το ανεκπλήρωτο!!!!!!!!!!!!