Η ΣΚΙΑ ΣΟΥ

 Γυμνή

ολόγυμνη βγήκες στον άνεμο

έκλεισες τα μάτια

στάθηκες ακίνητη

τα μαλλιά σου τ΄ανέμιζαν

χαμένες προσδοκίες

άδικες προδοσίες

μου φάνηκε πως στο πλάι τους

είχες  ένα κόκκινο γαρύφαλλο

τα χέρια σου κουπιά θαρρείς 

σε βάρκα σπασμένη

την ξέβρασαν τα κύματα

σε βράχο ασυντρόφευτο

ίσως γι αυτό βράχος να έγινε

το στήθος σου

μοναχά το στήθος σου

στέκοταν στητό

στην απελπισιά απέναντι

προκαλούσε θαρρείς την ηδονή

ω! ναι

και εκείνο το μοναδικό στολίδι

στην σμίξη των ποδιών σου

που χώραγε σε μια παλάμη 

χαδιού ζωής

πίσω σου καρτέραγε 

η σκία σου

ΕΛΑ ΠΑΜΕ σου φώναξε..