ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ενα ποτήρι κόκκινο κρασί
μια διαδρομή στο βουνό της μοναξιάς
μεγάλωσα
με στενεύουν οι χώροι
πως και γιατί γίνονται διαρκώς μικρότεροι
είναι και εκείνος ο παλιός δίσκος γραμμοφώνου
που διαρκώς  γρατζουνάει την ψυχή μου
σε έζησα
μέσα στον βυθό μας σε έζησα
ξέραμε να ανασαίναμε εκεί
χορεύαμε αγκαλιασμένοι
τυλιγμένοι από την νύχτα
με ψιθύριζες λόγια έρωτα
χωρίς να ξέρεις πως με γεννάς συνέχεια
εγώ αντίς να μεγαλώνω μίκραινα
μίκραινα για να μπορείς να με κρατάς

μια διαδρομή στο βουνό της μοναξιάς
ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
μέσα μου ξεριζωμός
σκιτσάρισέ με ένα αστέρι
να μπορώ να σε βλέπω
μια πλαστογραφία τώρα η ζωή μου..