Λείπεις
σκοτάδι παντού
πως να σου μιλήσω
ούτε τα άστρα πια με ακουν
μουσκεμένος από απελπισία
με ματωμένο στήθος
καίω τα σπασμένα μου όπλα
μαλώνω με τις θύμισες
πρόκληση
σε έρημους φυτρώνουν τόπους
άκουσέ με αγαπημένη μου
φώναξέ με
κουφάρι το ρολόι
μήτε δείκτες έχει μήτε αριθμούς
μόνο από τα σωθικά του
ακους εκείνο το τικ-τακ
μονότονος ήχος
μιας τρομαχτικής σιωπής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου