Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

 Ένα κλικ

ύστερα σκοτάδι

νερό

αναδύεσαι από μέσα του

φως

κατάματα σε κοιτώ

μου χαμογελάς

σε ανασταίνω

ανασταίνομαι

πολύ απαλά μην πληγωθείς

σε κρατώ

έλυσα της κρεμάλας μου το σχοινί

τώρα είμαστε μαζί

τώρα είμαστε παρέα

τώρα στο βούρκωμα των ματιών μου

σ'έχω

όμως μπορώ να σου μιλώ

να σου λέω για  ταξίδια που δεν κάναμε

για μελαγχολικά αδειανά κρεβάτια 

για  άζηστες νύχτες του έρωτα

μα πιο πολύ

για κείνο το δειλινό

που γερμένη στον ώμο μου

με ανασηκωμένο το απαλό σου φόρεμα

πάνω από τα γόνατά σου

απέναντι θα στεκόμαστε

στο αγνάντι της ζωής μας

ΕΣΥ κι εγώ..