Την οδύνη
πως να ξεχάσω του αντίο σου
σε είχα τόσο πολύ αγαπήσει
το σπαρτάρισμά σου
από έρωτα στην αγκαλιά μου
πως να ξεχάσω
σε είχα τόσο πολύ αγαπήσει
το ξύπνημά σου γυμνή
στο στήθος επάνω πως να ξεχάσω
σε είχα τόσο πολύ αγαπήσει
τον μικρό θάνατο
στο παγωμένο βλέμμα της απουσίας σου
πως να ξεχάσω
σε είχα τόσο πολύ αγαπήσει
το "καλέ μου"
που πρόφεραν τα χείλη σου
ζωή στην λιγοστή ζωή μου
πως να ξεχάσω
σε είχα τόσο πολύ αγαπήσει
αυτήν την σιωπή
χρόνους τώρα πως να ξεχάσω
σε ΕΧΩ τόσο πολύ αγαπήσει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου