ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Μπήκες στις μύτες των ποδιών σου
έφυγες πάλι στις μύτες των ποδιών σου
δώρο σου αφημένο
η νοσταλγία,
ξεκρεμάω τα κάδρα από τους τοίχους
τους είχα στολίσει για σένα
μ'αρέσει τώρα το γυμνό
γυμνοί τοίχοι
ξεντυμένα δένδρα
γυμνή ησυχία
η εικόνα σου
γυμνή και αυτή
με τις ανθισμένες ρώγες σου
με τα γαληνεμένα μετά τον έρωτα
μάτια σου
με την στάση του κορμιού σου
πότε έμβρυο
πότε σταυρός
γυμνά δωμάτια
βιβλιοθήκες αδειανές
γυμνός χρόνος
δεν σου διαβάζω τώρα πια
ηρεμία απουσίας
μ'αρέσει τώρα το γυμνό
γυμνή ζωή..

κείνο το ποδήλατο μοναχά
στην άκρη της εξώπορτας
το σκηνικό αλλάζει..