ΠΟΥΣΙ

Αγριο το ξημέρωμα της μοναξιάς
πως να το μερέψω
δίχως τα μάτια σου
νότισαν από τα δάκρυα
οι χάρτες
δεν έχουν τόπους
μήτε προορισμό κανέναν
αφυδατωμένα "σ΄αγαπώ"
ψυχορραγούν
σε έρημα μουράγια

πούσι..