ΑΚΡΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Η κοπέλα που αγάπησα..
γέρασα μαζί της
χορεύω τώρα
με σπασμένες αρθρώσεις
σε χώρους ερημιάς
καρέκλες αναποδογυρισμένες
πεταμένο τραπεζομάντιλο
ξεσκαλωμένες κουρτίνες

χάσιμο;
χάσιμο χρόνου;
χάσιμο ζωής;

νύχτωσε
θυμάμαι την λιακάδα των ματιών της
πιάνομαι από έναν μίσχο του έρωτα
προσπαθώ να σηκωθώ
τα άλμπατρος λένε
ζούνε πολλά χρόνια
αδιάκοπα ταξιδεύουν
κοιμούνται στον αέρα

η λεύκα θροϊζει στο παράθυρο
από το σπασμένο τζάμι
μου ρίχνει με φυλλαράκι ένα μήνυμα
"η ζωή είναι ωραία" μου λέει
υ.γ.
υπογραφή της η προσμονή...