ΣΩΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Μια σιωπή
πνίγει την κάμαρη
που ξέχασες το νυφικό
που το άφησες
σε ποιες γωνιές ανάγκης
σε ποιο ερημοκλήσι
να σε περιμένω..

ξυπόλυτη περπατάς
στα κρύα πλακάκια
φεύγεις
γυμνή η πλάτη σου
η αναπνοή μου έμεινε εκεί
πότε φθινοπώριασε

άρχισε να στάζει η οροφή
κρυώνω
σκεπάζομαι με ότι απόμεινε
από το χάδι σου
κρυώνω ακόμη
αδειάζω όλα τα συρτάρια της θύμησης
τα μαζεύω στην ψυχή μου
τα βάνω φωτιά
σβήνει όμως με το πρώτο μου δάκρυ

ανασήκωσε το φόρεμά σου αγαπημένη μου
όπως τότε που στο φως του φανοστάτη
χόρευες στην βροχή μεθυσμένη από έρωτα
θυμάσαι;
γύρισε να με δεις
σώσε το όνειρο..