ΔΙΨΑΣΑ ΤΟ ΦΙΛΙ

Ευάλωτη..
όπως η πρωτάνοιξη
στου χειμώνα το ξάφνιασμα
με τα χρώματα του πρωϊνού
στο πρόσωπο
με κείνο το κοντό σομόν μετάξι
στο σώμα σου
ένα σχεδόν με των μηρών σου
το αλάβαστρο
με τις ρώγες ορθές
του πόθου ομολογία

πρόβαλες!
πίσω σου τσαλακωμένα σεντόνια
του κορμιού σου το άρωμα
η χάρις της ζωής
το παιχνίδι
κορώνα ή γράμματα
ας χάσω
αρκεί η στιγμή

δίπλα σου
ο αχνιστός καφές
μάρτυρας της μέρας
ευάλωτη και παντοδύναμη
στα γόνατά μου κάθισες,
συνέπαρμα
το χειλιών σου το κόκκινο..

δίψασα το φιλί
το φιλί σου..

(οπτασία)..