ΚΡΑΤΑ

Κράτα την ξαγρύπνια σου
λίγο ακόμη
του πελάου άκου την βουή
το θρόισμα των νυχτερινών
αναμονών
κάτω από τα κλειστά σου βλέφαρα
ξεσπούν επαναστάσεις
του έρωτα και της ζωής,

κράτα
κράτα την ξαγρύπνια σου
λίγο ακόμη
των ελλειμμάτων κοίτα τις σκιές
του φθινόπωρου κίτρινα φύλλα
χιονιάς η απουσία
το χνώτο όμως στο παράθυρο
ζωή το ζωγραφίζει
μόνο οι ησυχασμένοι χάνονται,

κράτα
κράτα την ξαγρύπνια σου
λίγο ακόμη
μαζί θα μοιραστούμε την ζωή
αγάπη που δεν χαρίζει χάνεται

ξημερώνει..