ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Δεν είμαι μουσικός
ένας ανίδεος είμαι της αγάπης
ένας ταπεινός προσκυνητής,
ανομολόγητες γράφω λέξεις
μιας βουρκωμένης πεθυμιάς
αξόρκιστης αμαρτίας
σε ιερά ζωής
ψηλαφώ το άλφα..
δεν μαθαίνεται η αγάπη
την αγάπη την ζεις
φωτίζεται την νύχτα η κάμαρη
από την λάμψη των ματιών της
το δάκτυλο του πεπρωμένου
δείχνει την καρδιά της
εκεί προσκυνάς
το άρωμα του όνειρου που σε τυλίγει
δείχνει εκείνη
δεν μαθαίνεται η αγάπη
την αγάπη την ζεις,
σκαλίζω τις στάχτες..
στ'απομεινάρια της μέρας
κρύβει τους θησαυρούς της
σε χρόνους ύστερους
η απουσία της φαρμάκι
η λήθη τραγωδία
η θύμηση στραγγίζει το βυζί
από περασμένες ηδονές,

εσύ το βιολί
εγώ το δοξάρι
κλείσε τα μάτια
η ανάσα σου κάλεσμα
εδώ δεν υπάρχουνε σολίστες
δεν μαθαίνεται η αγάπη
την αγάπη την ζεις
τους ανθισμένους κήπους της
ροζιασμένα τους φτιάξαν χέρια

δεν μαθαίνεται η αγάπη.....