ΑΟΡΑΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Ξημέρωσε..
μέσα στα βαλτοτόπια της απουσίας
χίμαιρες του νου
λιτανείες ονείρων
ένα φως σκοτάδι,
μέσα στην κάμαρα
ο ιδρώτας σου
η αναπνοή σου
η οπτασία σου
ένα εσώρουχο
με το άρωμά σου ποτισμένο
ένα βραχιολάκι
δυό σκουλαρίκια
σταγόνες δάκρυα,
ίχνη από τα γατζωμένα
στα στρωσίδια δάκτυλα,

εσύ πουθενά..

πάνε μέρες-μήνες
πάει καιρός
που προσπαθώ να σβήσω
την αόρατη παρουσία σου
μάταιος κόπος

ίσως και να μην θέλω
σ' αγαπάω ακόμα..